αγαθόανδρος

ἀγαθόανδρος, -ον (Μ)

αυτός που αποτελείται από αγαθούς άντρες ή που γεννά αγαθούς άντρες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀγαθὸς + ἀνήρ, από το θ. της γενικής].